ورزشگاه سانتیاگو برنابئو***

این ورزشگاه در تاریخ 14دسامبر 1947به مالکیت باشگاه فوتبال رئال مادرید افتتاح شد این استادیوم در حال حاضر 80٬354 نفر گنجایش دارد ال برنابئو که به احترام رئیس سابق باشگاه سانتیاگو برنابئو یسته نامگذاری شده در حال حاضر یکی از مشهورترین و با اعتبارترین ورزشگاه های جهان فوتبال معرفی می شوداین ورزشگاه میزبان سه دوره فینال جام اروپا در سالهای 1957 1969 و 1980و یک دوره لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا در سال 2010 بوده است همچنین فینال جام ملتهای اروپا 1964 و جام جهانی 1982 در این ورزشگاه برگزار شده است در 22 ژوئن 1944 بانک بانکو مرکانتیل ای اندستریال با اختصاص اعتبار به سانتیاگو برنابئو و رافائل سالگادو برای خرید زمین مجاور استادیوم چامارتین موافقت کرد در تاریخ 5 سپتامبر 1944 مهندس معمار مانوئل مونیوز موناستریو و لوییز آله مانی سولر برای ساخت ورزشگاه به خدمت گرفته شدند در 27اکتبر 1944عملیات ساخت ورزشگاه آغاز شد نوئوو استادیو چامارتین  در 14 دسامبر 1947 با بازی بین تیمهای رئال مادرید وتیم پرتغالی آس بلنسز افتتاح شد استادیوم در آغاز 75145 نفر گنجایش داشت که فقط 27645 صندلی داشت و 47500 نفر باید از روی سکوهای ورزشگاه بازی را تماشا می کردندسابینو باریناگا اولین بازیکنی بود که در ورزشگاه جدید موفق به گلزنی شد اولین بازسازی اساسی در سال 1954 اتفاق افتاد در 19 ژوئن این سال استادیوم برای تماشای 125٬000 نفر افزایش ظرفیت پیدا کرد از این قرار استادیوم مادرید بزرگترین استادیوم از بین استادیوم های تازه تاسیس جام اروپا شد در تاریخ 4 ژانویه 1955 در نشست عمومی اعضای حل اختلاف مقرر شد نام استادیوم به احترام رئیس باشگاه به سانتیاگو برنابئو تغییر نام دهد در ماه مه 1957 رئال مادرید اولین بار از چراغ های برقی برای روشنایی ورزشگاه در بازی برابر تیم اسپورت رسیفه برزیل استفاده کرد تا اوایل دهه 1980 که مصادف بود با میزبانی جام جهانی 1982 در اسپانیا استادیوم تغییرات چندانی به خود ندید در این زمان استادیوم می بایست با استادیوم های روز همگام و به روز می شد از این جهت معمارانی به نام رافائل لوئس آله مانی و مانوئل سالیناس برای پروژه نوسازی استادیوم به کار گرفته شدنداین دو برادر فرزندان لوئیس آله مانی آله مانی سولر بودند که برای پروژه ساخت بنای اصلی استادیوم بعد از مونز مانستاریو به کار گرفته شده بودعملیات این پروژه 16 ماه به طول انجامید و هزینه ای بالغ بر 704 میلیون پزوی اسپانیا خرج در بر داشت که 530 میلیون آن توسط شهرداری مادرید تامین شد ارتقای استادیوم به چند نکته محدود بود فیفا در ابتدا اجبار گذاشت تا دو سوم صندلی های ورزشگاه باید دارای پوشش شوند بنا بر همین مسئله رئال مادرید سقفی را در ورزشگاه نصب کرد که میدان ردیف های اول و دوم ورزشگاه به جز قسمت شرقی را پوشش می داد بدین وسیله گنجایش ورزشگاه از 120000 نفر به 90800 نفر تغییر ظرفیت داد که 24550 صندلی توسط سقف پوشش داده شدند و از گنجایش ورزشگاه کاستند بر پایه این پروژه همچنین نمای سردر ورزشگاه تغییر ظاهر داد نصب تابلوهای الکترونیکی در انتهای شمال و جنوب ورزشگاه همچنین بازسازی جایگاه خبرنگاران رختکن ها از دیگر آثار این پروژه بازسازی بودند استادیوم چهار بازی جام جهانی را پذیرا بود سه مسابقه گروهی در گروه دو بازیهای آلمان غربی در مقابل انگلستان آلمان غربی در مقابل اسپانیا و اسپانیا در برابر انگلستان و فینال این رقابتها بین ایتالیا و آلمان غربی در اواسط دهه 1980 میلادی یوفا به دلیل افزایش جرایم در استادیوم های اروپایی استانداردهای جدید امنیتی را وضع کرد بنابراین استادیوم ناچار به ساخت میانبرهای جداکننده از قسمت های مختلف ورزشگاه و صندلی های تماشاگران شد در دهه 1990میلادی سانتیاگو برنابئو دستخوش تغییراتی در زمینه افزایش ظرفیت و نوسازی های گسترده ای شد که موجب شد رامون مندوزا جایزه گینس ناوارو را به همین دلیل کسب کند عملیات در 7 فوریه 1992 شروع و در 7 مه 1994 با هزینه ای بالغ بر 5 ملیارد پزوی اسپانیا به پایان رسید این هزینه بدهی باشگاه را که هیچ حامی رسمی نداشت افزایش داد عملیات این پروژه با احداث سالن تئاتری در قسمت غربی و پی ساختمان که با جک هیدرولیکی به هم متصل شده بود به پایان رسید در مجموع 20200  صندلی پیشرفته نصب شد که هر صندلی شیبی 87 درجه ای داشت این موضوع باعث ایجاد دید فوق العاده و نزدیک به زمین مسابقه شد به علاوه برای دسترسی بهتر به میدان چهار ورودی احداث شد که هر کدام دو راه پله و یک رمپ مارپیچ مرکزی داشت با تغییرات جدید ارتفاع استادیوم از 22 متر به 45 متر افزایش پیدا کرد که این مسئله باعث شد تا در زمستان دو سوم میدان بازی در تاریکی سایه قرار گیرد عدم وجود نور خورشید روی قسمتی از چمن ورزشگاه باعث پژمرده شدن آن ها شد به همین دلیل یک شبکه لوله پلی پروپیلین  در عمق 20 سانتی متری زیر چمن ورزشگاه نصب گردید این لوله جریان آب گرمی را به حرکت در می آورد که چمن ورزشگاه را از یخ زدن محافظت می کرد هم چنین به دلیل افزایش ارتفاع سکوی ورزشگاه لازم بود تا سیستم روشنایی ورزشگاه بهبود یابد یک سقف جمع شونده هم چنین نصب شد تا تماشاچیان را از سازه های برقی محافظت می کرد پس از عملیات نوسازی گنجایش ورزشگاه به 110000 نفر رسید در تابستان 1998 تحت مدیریت لورنزو سانز استادیوم سانتیاگو برنابئو با صندلی های سراسری پوشش داده شد که گنجایش آن را به 75328 نفر کاهش داد زمانی که فلورنتینو پرز به مقام ریاست باشگاه درآمد وی یک نقشه جامع با یک هدف را دنبال کرد راحت تر کردن ورزشگاه و افزایش کیفیت تسهیلات و در نتیجه به حداکثر رساندن درآمد استادیوم وی 127میلیون یورو بین سال های 2001 تا 2006 هزینه کرد که شامل توسعه قسمت شرقی ورزشگاه با اضافه نمودن یک نمای سردر در خیابان فادر دامین و جایگاه های اختصاصی جدید یک سکوی جدید در قسمت شرقی یک جایگاه جدید برای خبرنگاران یک سیستم صوتی جدید یکپارچه سازی سیستم های گرمایشی جایگاه تماشاچیان، آسانسور مدرن با منظره ای زیبا به ورزشگاه، رستوران های جدید پله برقی و ایجاد ساختمانی چند منظوره در خیابان فادر دامین می شد برپایه توسعه قسمت شرقی جانبی و ایجاد گالری های جدید گنجایش ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به 80354 نفر رسید در سال 2007 میلادی هزارمین بازی در سانتیاگو برنابئو انجام شد به علاوه طبق آخرین بازبینی یوفا در تاریخ 27 اکتبر 2007 با توسل به بازی لیگ قهرمانان اروپا در برابر المپیاکوس یونان آخرین قدم ها برای انتخاب سانتیاگو برنابئو بعنوان ورزشگاه ممتاز در تاریخ 14 نوامبر 2007 یک ماه قبل از شصتمین سالگرد تاسیس ورزشگاه برداشته شد یوفا در همین رابطه اعلام کرد که ورزشگاه به طور رسمی نامش را به ورزشگاه ممتاز تغییر خواهد داد پرز قبل از استعفا در سال 2005 پیشنهاد داد یک سقف قابل جمع شدن ساخته شود در سال 2009 همزمان با انتخاب مجدد پرز به عنوان رئیس باشگاه اعلام شد که ساخت این سقف بر اساس وضعیت مالی باشگاه غیرممکن است با این حال طبق اعلام مارکای اسپانیا پرز قصد به دوباره سازی سانتیاگو برنابئو دارد طبق اخبار این روزنامه معماران این پروژه از بین لیستی از معماران اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا و رافائل مونئو برنده جایزه پریتزکر و یومینگ پی که هویت آمریکایی چینی دارد که وی هم برنده جایزه پریتزکر شده انتخاب خواهند شد استادیوم به طور رسمی میزبانی فینال لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا در سال 2010 را در مراسمی در نیون در سال 2008 میلادی اعلام کرد با وجود حذف رئال مادرید در مرحله حذفی یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2009-2010 بارسلونا به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسید و هواداران این تیم اسپانیایی آرزو داشتند جام این رقابتها را در ورزشگاه رقیب دیرینه شان بالای سر ببرند و این در حالی بود که مادرید به شدت توسط روزنامه های اسپانیایی مورد تحقیر و انتقاد به خاطر رئیس سابق رامون کالدرون قرار گرفته بود استادیوم توسط ایستگاه مترویی در امتداد خط 10که سانتیاگو برنابئو نام دارد و متعلق به خودش است سرویس داده می شود همچنین خطوط اتوبوس 14،27،40،4،120،147و 150 به این استادیوم مسافر حمل و نقل می کنند در حال حاضر ظرفیت این ورزشگاه 80٬354 نفر است و ابعاد زمین چمن ورزشگاه هم 107×72 متر است